Chełm jest miastem, w którym znajdują się jedyne w Europie podziemia kredowe, które można zwiedzać dzięki trasie turystycznej. Miasto ma też kilka cennych zabytków z okresu baroku, w tym Kościół Rozesłania Apostołów.
Początki miasta związane są z istnieniem sieci grodów na pograniczu polsko-ruskim, nazywanych Grodami Czerwieńskimi. W 981 r. zdobył je Włodzimierz Wielki, co zapoczątkowało prawie 400 letni okres przynależności Chełma do Rusi Kijowskiej. W 1240 r. swoją siedzibą z Halicza przeniósł tu Daniel Halicki. Miasto zostało przyłączone do Polski dopiero w 1387 r.
Śladem wczesnośredniowiecznego grodziska w miejscu dzisiejszego Chałma jest Wysoka Górka. Inne zabytki z okresu średniowiecza się nie zachowały z powodu zniszczeń w kolejnych wojnach, a szczególnie najazdu kozaków Bohdana Chmielnickiego w połowie XVII w.
Od XVI w. w Chełmie wydobywano kredę. Natomiast pod zabudową miasta już w czasach średniowiecza drążono w miękkiej skale korytarze, które służyły do ewakuacji w razie najazdu oraz do ukrywania się przed wrogiem. W późniejszych wiekach wydobywaną w ten sposób kredę sprzedawano, co przyczyniało się do wzrostu zamożności miasta. Dziś dawne korytarze są największą atrakcją Chełma i funkcjonują jako Chełmskie Podziemia Kredowe.
Do najważniejszych zabytków Chełma należy Sanktuarium Maryjne na Górze Chełmskiej. Dawna cerkiew grekokatolicka o barokowym wyglądzie otoczona jest przez zabudowania mieszkalne dawnego klasztoru. Na wzniesionej w XIX w. dzwonnicy znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę okolicy. Górka Chełmska była miejscem prowadzenia prac archeologicznych podczas których odkryto pozostałości grodu z okresu panowania Daniela Halickiego.
W zabudowie miasta pochodzącej głównie z XIX i początku XX w. wyróżnia się barokowy kościół Rozesłania Apostołów. Jego wnętrze zachowało swój oryginalny wystrój z XVIII w.
