Okrągła baszta obronna należąca do zamku lubelskiego kryje w swoim wnętrzu wąską klatkę schodową ze spiralnymi schodami prowadzącymi na szczyt wieży, do znajdującej się tam platformy widokowej. Roztacza się z niej piękna panorama miasta Lublina.
Grube na 3,4 m ściany klatki schodowej wykonane z łupanego kamienia i cegły urozmaicone są nielicznymi świetlikami. Średnica wieży wynosi 15 m, a jej konstrukcja składa się z czterech kondygnacji. Na drugiej z nich można zobaczyć biforium, czyli podwójne okno arkadowe.
Baszta została wybudowana w okresie średniowiecza, prawdopodobnie pod koniec XIII lub na początku XIV wieku, a jej romański styl sprawia, że jest ona jedynym takim i zarazem unikalnym zabytkiem Lublina.
Wieńczące konstrukcję blanki pochodzą z XIX wieku, kiedy baszta znalazła się w obrębie murów powstającego więzienia. Wówczas też dobudowano małą wieżyczkę na dachu. W przeszłości zamkowy donżon pełnił funkcje obronno-mieszkalne wzmacniając ochronę miasta i skutecznie broniąc do niego dostępu.