Wetlina jest niewielką miejscowością turystyczną położoną malowniczo u podnóży bieszczadzkich połonin. Jest świetną bazą na wycieczki piesze po okolicznych szlakach oraz dłuższe wypady w celu zwiedzania całego terenu Bieszczad.
Do II wojny światowej Wetlina była wsią zamieszkaną przez rusińskich górali, Bojków. Trudnili się oni przede wszystkim wypasem wołów na połoninach, a w późniejszym czasie także pracą przy wyrębie lasów. Pod koniec i po II wojnie światowej zostali oni przesiedleni w większości na radziecką Ukrainę. Na ich miejsce przybyli polscy osadnicy, głównie robotnicy leśni i ich rodziny.
Turystyczny rozwój Wetliny rozpoczął się w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w., gdy Bieszczady powoli zaczynały być coraz bardziej popularne wśród turystów górskich. Dziewicze szlaki, dzika przyroda i przede wszystkim niespotykane nigdzie indziej w naszym kraju połoniny były tym, co przyciągało w te strony miłośników wędrówek.
W 1975 r. wznoszącą się nad miejscowością Połoninę Wetlińską objęto ochroną w ramach Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Z czasem park rozszerzył swoje granice także o niedalekie Rawki, Dział i zbocza Połoniny Wetlińskiej. Dziś na teren parku wchodzi się bezpośrednio z miejscowości.
Największymi atrakcjami Wetliny są tutejsze krajobrazy i przyroda. Połonina Wetlińska ze swoimi kulminacjami, Rohem, Osadzkim Wierchem i innymi zachęca do wielogodzinnych pieszych wycieczek. Niedaleko zaczynają się też szlaki na Połoninę Caryńską, Małą i Wielką Rawkę, Jasło czy Chryszczatą, na zboczach której znajdują się słynne Jeziorka Duszatyńskie.
Bardzo atrakcyjne mogą być też spacery w dolinach i niżej położonych miejscach. Z Wetliny można się wybrać do Wodospadu Ostrowskich, a podjeżdżając kilka-kilkanaście kilometrów odwiedzić piękne doliny Łopienki, Caryńskiego, Radziejowej czy Tyskowej, gdzie zachowały się stare cmentarze i krzyże przydrożne z dawnych bojkowskich wiosek.
