Muzeum Budownictwa Ludowego jest pierwszym i największym pod względem liczby zgromadzonych eksponatów muzeum etnograficznym w Polsce. Zajmuje wzniesienia w dzielnicy Biała Góra nad Sanem. Skansen pokazuje kulturę materialną ludności zamieszkującej Bieszczady, Beskid Niski oraz Pogórza. W dużej części jest to świat, który zniknął w wyniku powojennych przesiedleń ludności ruskiej. Na terenie muzeum znajdują się między innymi trzy zabytkowe cerkwie, drewniany kościół oraz dwór.
Skansen podzielony jest na kilka sektorów, które odpowiadają podziałowi na grupy etnograficzne zamieszkujące w przeszłości południową część Podkarpacia. Największe poświęcone są Łemkom i Bojkom, góralom ruskim z terenu Bieszczadów i Beskidu Niskiego. Można tu zobaczyć ich jednobudynkowe zagrody, gdzie w jednej długiej chałupie znajdowała się część mieszkalna i gospodarcza. Oprócz tego stoją tu trzy cerkwie, z Grąziowej, Ropek i Rosolina. Wszystkie one mają kompletne wyposażenie.
Kulturę Pogórza reprezentują polscy Pogórzanie, a także Rusińscy Zamieszańcy i Dolinianie. W skansenie znajdują się ostatnie znane chałupy z wnęką, typowe dla tej ostatniej grupy. Jest tu też sektor poświęcony przemysłowi naftowemu oraz kulturze dworskiej. Obecnie odbudowywana drewniana synagoga z Połańca. Stanie ona na skraju Rynku Galicyjskiego, który jest najnowszym sektorem Muzeum. W otaczających rynek domach odtworzono warsztaty i sklepy oraz tradycyjna żydowską chatę z kuczką. Na terenie skansenu działają sklepiki z rękodziełem oraz karczma.
Atrakcje wewnątrz
