Hajnówka jest miastem na skraju Puszczy Białowieskiej, rozwijającym się w ostatnich latach jako prężny ośrodek turystyczny. Jest to także ważne centrum kultury białoruskiej. W miejscowości znajduje się jedna z najbardziej znanych współczesnych cerkwi prawosławnych.
Tereny Puszczy Białowieskiej były od czasów średniowiecza miejscem polowań polskich królów. Na terenie dzisiejszej Hajnówki znajdowała się wówczas jedna ze strażnic królewskich. Miejscowość powstała dopiero w połowie XIX w. jako miejsce zamieszkania leśników i ich rodzin. W 1888 r. Puszcza Białowieska została włączona do dóbr carskich i niedługo później doprowadzono tu kolej. Osada rozwijała się w tym czasie przede wszystkim jako centrum prac leśnych. Mieszkali tu drwale i robotnicy zatrudnieni w puszczy. Pozyskiwanie drewna trwało także w dwudziestoleciu międzywojennym, gdy działały tu tartaki i uruchomiono kolejkę wąskotorową służącą do wywozu drewna.
Dzisiejsza Hajnówka ma przede wszystkim współczesną zabudowę, w dużej części złożoną z bloków. Wśród niej wyróżnia się niecodzienna bryła współczesnego Soboru Świętej Trójcy. Niedaleko miasta na uroczysku Krynoczka stoi także XIX wieczna drewniana Cerkiew św. Braci Machabeuszów. Zachowało się także kilka budynków fabrycznych z okresu międzywojennego oraz modernistyczny budynek Domu Leśnika.
Największą atrakcją Hajnówki jest kolejka wąskotorowa Hajnówka-Topiło. Dawniej używana do transportu drewna, wozi obecnie turystów do leśnego uroczyska w Puszczy Białowieskiej. W mieście znajduje się też park Miniatur Zabytków Podlasia oraz Muzeum Kowalstwa i Ślusarstwa. Działą tu także Ośrodek Kultury Białoruskiej z muzeum poświęconym historii Białorusinów w rejonie Hajnówki.
