Cerkiew Przemienienia Pańskiego na górze Grabarce wniesiono jako wotum wdzięczności za ocalenie od śmierci podczas epidemii cholery, która nawiedziła te tereny w 1710 r. Zabytkowy drewniany obiekt spłonął doszczętnie w wyniku podpalenia w 1990 r. Na jego miejscu wzniesiono murowaną świątynię (konsekrowaną w 1998 r.), zachowując dawny kształt i proporcje.
Drewniane szalowanie sprawia, że nowa świątynia do złudzenia przypomina poprzedniczkę. Polichromia figuralno-ornamentalna pokrywająca ściany nawy, prezbiterium i kruchty jest dziełem Jarosława Wiszenki z Mielnika. Ikony tworzące nowy ikonostas napisali Barbara i Michał Pieczonko z Warszawy, a autorem rzeźb wykonanych w drewnie i miedzi jest Wiaczesław Szum.
Cerkiew Przemieniana Pańskiego jest główną świątynią na Grabarce. Na miejscu ustawionej w 1710 r. kapliczki, w 1789 r. zbudowano cerkiew, która w latach 1884-1885 przeszła generalną przebudowę: wzniesiono nowe ściany, wymieniono sufit, podłogę, fundamenty, dach i ikonostas. W latach 60. XX w. w cerkwi prowadzone były prace przy polichromiach, w których uczestniczył m.in. Jerzy Nowosielski.
Atrakcje wewnątrz
