Powstały w III w. p.n.e. most Mulwijski jest częścią ciągu komunikacyjnego prowadzącej do miasta drogi Via Flaminia. Z pierwotnej konstrukcji do czasów współczesnych zachowały się 4 środkowe przęsła. Na moście Mulwijskim w 312 r. Konstanty Wielki pokonał Maksencjusza, a w 489 r. rozegrała się bitwa pomiędzy Teodorykiem a Odorakiem.
Most był dwukrotnie przebudowywany. Po raz pierwszy w 109 r. p.n.e. przez cenzora Marka Emiliusza Skaurusam, a następnie w 1805 r. przez Giuseppe Valadiera z polecenia papieża Piusa VII. Zawieszenie na moście Mulwijskim kłódki z imionami zakochanych a następnie wrzucenie kluczyka w nurt Tybru stało się symbolem niezniszczalnej, wiecznej miłości. Na lampach i barierkach mostu zawieszona jest tak duża ilość kłódek, że znacząco osłabiona został jego konstrukcja. W związku z tym służby miejskie, co jakiś czas usuwają część starszych kłódek, a władze miasta zachęcają do zawieszania wirtualnych wirtualnych odpowiedników.