Kościół św. Bernardyna ze Sieny wznosi się u podnóża Wawelu, na Stradomiu. Wyróżnia się monumentalną, dwuwieżową fasadą. Barokowa budowla z transeptem ma nad przecięciem naw pogrążoną w dachu kopułę. Wewnątrz można zobaczyć XVIII wieczne, złocone ołtarze oraz sarkofag- relikwiarz świętego Szymona z Lipnicy.
Franciszkanie- bernardyni przybyli do Krakowa w połowie XV wieku. Ich klasztor i kościół fundował Zbigniew Oleśnicki. Budową kierował Jan Długosz. Z tamtego kościoła nie pozostało nic. Został ostatecznie zburzony podczas potopu szwedzkiego. Nową, wczesnobarokową bazylikę z transeptem i pogrążoną kopułą zbudowano w II połowie XVII wieku. Obniżenie kopuły związane było z położeniem na linii strzału wawelskich dział.
Dwuwieżową fasadę zwieńczoną tympanonem dzielą gzymsy i pilastry. Do prezbiterium dobudowane są dwie kaplice. W pierwszej z nich można zobaczyć gotycką rzeźbę Świętej Anny Samotrzeć z warsztatu Wita Stwosza. Druga poświęcona jest świętemu Szymonowi z Lipnicy. W ołtarzu złożono jego relikwiarz, a witraże ze scenami z życia świętego zaprojektował Józef Mehoffer.
Atrakcje wewnątrz
