Żagań jest zabytkowym miastem, którego ozdobą jest zespół zamkowy z parkiem geometrycznym. Miasto w przeszłości było stolicą oddzielnego księstwa, którego właścicielami były najważniejsze rodziny ówczesnej Europy.
Miasto zostało założone w XIII w. i wkrótce stało się stolicą odrębnego księstwa rządzonego przez Piastów. W późniejszych wiekach przechodziło ono z rąk do rąk, a właścicielami byli m.in. Wettynowie i Habsburgowie. W 1627 r. księstwo kupił Albrecht Wallenstein, najbardziej znany dowódca wojsk austriackich w czasie wojny trzydziestoletniej. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę renesansowego obronnego pałacu w Żaganiu, który jest obecnie główną atrakcją miasta. Budowla była rozbudowywana przez rodzinę Lobkowiców i uzyskała unikalny w skali Polski wygląd łączący cechy francuskiego pałacu barokowego i włoskiego renesansowego. Wokół rezydencji rozciąga się park geometryczny założony w XVII w. oraz park krajobrazowy z XIX w.
Drugim z cennych zabytków Żagania jest poaugustiański zespół klasztorny, którego początki sięgają średniowiecza. W jego skład wchodzi gotycki kościół Wniebowzięcia NMP, którego wnętrze przebudowano w XVIII w. w stylu barokowym, budynki gospodarcze oraz część mieszkalna klasztoru, w których znajduje się wspaniała XVIII wieczna biblioteka poaugustiańska z zachowanym wystrojem.
W okresie II wojny światowej na terenie Żagania i okolicznych miejscowości działało kilka obozów jenieckich dla żołnierzy, w których więziono m.in. pilotów z RAF oraz amerykańskich sił zbrojnych. Ucieczka jednego z nich była pierwowzorem scenariusza filmu Wielka Ucieczka, a żagańskie obozy zostały upamiętnione w Muzeum Obozów Jenieckich.
