Geopark „Łuk Mużakowa” to unikatowe na skalę światową ukształtowanie geologiczne, stanowiące pozostałość moreny czołowej dawnego lodowca. Po dawnych kopalniach pozostały liczne zbiorniki z wodą zabarwioną związkami chemicznymi. Znajduje się tu też wiele zróżnicowanych stanowisk geologicznych. To obecnie główny obiekt turystyczny regionu.
Morena czołowa pozostawiła po sobie ślad około 450 tys. lat temu, w okresie tzw. zlodowacenia skandynawskiego, a jej pozostałości przyjęły kształt łuku o długości 40 km oraz odległości miedzy ramionami 20 km. W najszerszym miejscu formacja ma około 5 km. W tym rejonie przecina ją Nysa Łużycka, dzieląc cały obszar na część niemiecką i polską. Nacisk na ziemię wywołany przez lodowiec spowodował wypiętrzenie warstw trzeciorzędowych zawierających bogate pokłady węgla brunatnego, stąd w XIX i XX wieku funkcjonowały tu liczne kopalnie.
Obok około 110 pokopalnianych zbiorników z kolorowa wodą znajdują się tu również źródliska zmineralizowanych wód żelazowo-siarkowych, polodowcowy głaz narzutowy, wydma śródlądowa oraz charakterystyczne wypiętrzenia trzeciorzędowe, w których można obserwować geologiczne warstwy ziemi. Z uwagi na potrzebę ochrony tego terenu w 2001 roku utworzono park, a od 2009 roku posiada on certyfikat Krajowego Geoparku.