Kościół pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego oo. Franciszkanów (Reformatorów) jest barkową budowlą o prostej fasadzie. Pierwszy kościół na tym miejscu został ufundowany przez Zygmunta III Wazę jako wotum dziękczynne za zdobycie Smoleńska w 1611 r. Po doszczętnym zniszczeniu drewnianego kościoła podczas potopu szwedzkiego, na tym samym miejscu z fundacji kasztelana wojnickiego Stanisława Leszczyca-Skaryszewskiego powstała w latach 1668-1680 murowana budowla. Częstymi gośćmi kościoła byli król Jan III Sobieski oraz August III Sas. W 1766 r. w klasztorze ukrywał się Włoch Giacomo Casanova. Kościół został częściowo zniszczony podczas Powstania Warszawskiego, a następnie odbudowany w latach 50. XX w. W budynku można zobaczyć kurną kratę oraz krużganki z XVIII w., kaplicę Najświętszej Maryi Panny z XVII wieku, kaplicę Św. Rodziny z I połowy XIX w., obraz Opłakiwania z XVII w., obrazy św. Antoniego i św. Franciszka autorstwa Rafała Hadziewicza, epitafia żon marszałka nadwornego Jerzego Mniszcha oraz tablice upamiętniające żołnierzy poległych w czasie II wojny światowej i Powstania Warszawskiego.
Atrakcje wewnątrz
