Klasztor Sióstr Klarysek

Klasztor sióstr klarysek istnieje w Starym Sączu od czasów nadania św. Kindze, fundatorce klasztoru, Ziemi Sądeckiej. Jego budowa rozpoczęła się w drugiej połowie XIII wieku i do dziś jest niezwykle popularnym miejscem kultu religijnego. Średniowieczny zespół klasztorny jest przez niektórych nazywany „Wawelem Podhalańskim” ze względu na swoją okazałość i wspaniałą architekturę.

Starosądecki klasztor sióstr klarysek został wybudowany nad Doliną Popradu i wyświęcony w 1285 roku. Jest on przykładem gotyckiej architektury sakralnej, która – mimo wielokrotnego przebudowywania i serii remontów – zachowała swój pierwotny charakter.

Kościół klasztorny w Starym Sączu to budowla jednonawowa ze stosunkowo krótkim prezbiterium. Elementy wyposażenia kościoła – podobnie jak sama świątynia – są zabytkowe i liczą sobie setki lat. Pochodzący z końca XVII wieku ołtarz główny oraz ołtarze boczne są wykonane z czarnego marmuru i stiuku. Wizerunek św. Klary, patronki klasztoru klarysek, znajduje się przy jednym z ołtarzy bocznych. Jeden z ołtarzy jest poświęcony fundatorce klasztoru – św. Kindze.