Sanktuarium Najświętszej Marii Panny Królowej Rodzin mieści się w późnobarokowym ropczyckim kościele filialnym, nazywanym przez wiernych „kościółkiem”. Wewnątrz jednonawowej świątyni pw. Imienia Maryi podziwiać można cudowną figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem, której koronacja miała miejsce w 2001 roku. Rzeźba pochodzi z I połowy XV wieku i reprezentuje typ tzw. „Pięknych Madonn”. Są tu również XVIII-wieczne ołtarze boczne oraz ambona, a także XIX-wieczna polichromia.
Już w XVI wieku istniała w tym miejscu drewniana świątynia pw. Nawiedzenia NMP, w której szerzył się kult Maryi. Murowany kościół wzniesiono w I połowie XVIII wieku. W 1772 roku austriackie władze zamierzały go zlikwidować, jednak ropczyccy mieszczanie przy wstawiennictwie samej cesarzowej Marii Teresy ocalili swoją świątynię.
Położony w niebezpiecznym sąsiedztwie rzeki Wielopolki kościół wielokrotnie remontowano. Na świątynny teren prowadzi XVIII-wieczna drewniana brama z figurą św. Jana Nepomucena. Część ogrodzenia stanowi murowana dzwonnica z dwoma dzwonami.