Schron kolejowy we wsi Stępina wchodził w skład Anlage Süd (Obszar Południe), kwatery głównej Hitlera. Sam Führer przebywał tu tylko raz, 27-28 sierpnia 1941 r. Doszło wtedy do spotkania z Benito Mussolinim. Podobno pod schronem znajdują się bogato urządzone podziemne komnaty. Są to jednak niepotwierdzone, miejscowe legendy.
Żelbetonowy tunel ma 393 m długości, 14 m szerokości, prawie 9 m wysokości i ściany o grubości 2 m. Zaprojektowany był tak, by przetrzymać bombardowanie, atak chemiczny, a nawet uderzenie bomby atomowej. Budowali go głównie pracownicy przymusowi i Żydzi z obozu pod Jasłem. Schron w Stępinie miał być kwaterą dowodzenia w wojnie ze Związkiem Radzieckim. Kiedy front przesunął się na wschód, przestał być potrzebny.
W 1944 r. pełnił rolę szpitala polowego Armii Czerwonej. Po wojnie zarządzało nim Wojsko Polskie, następnie oddział NBP planował stworzyć w nim mennicę. Do 1990 r. w schronie hodowano pieczarki. Obecnie pełni rolę atrakcji turystycznej i jest udostępniony do zwiedzania.