Puławy są miastem, które kojarzone jest z jednej strony z dużymi zakładami azotowymi, z drugiej zaś z zespołem pałacowo-parkowym należącym w przeszłości do Czartoryskich.
W drugiej połowie XVII w. niewielką, nadwiślańską wieś Puławy kupili Lubomirscy, jedna z największych rodzin magnackich Rzeczpospolitej. W 1731 r. za sprawą związków małżeńskich majątek trafił w ręce Czartoryskich i na przeszło 100 lat stał się jednym z najważniejszych w tej części ziem polskich ośrodkiem kultury i edukacji.
Otoczony rozległym parkiem pałac w Puławach został zbudowany w XVII w. dla Lubomirskich, a zaprojektował go znany architekt Tylman z Gameren. Z tej pierwszej budowli do dziś przetrwały jedynie fragmenty. Dzisiejszy wygląd zawdzięcza rezydencja dwóm przebudowom z XVIII w., które nastąpiły po wojennych zniszczeniach.
Klasycystyczny Pałac przebudowany pod kierunkiem Piotra Aignera, mieści dziś Muzeum Czartoryskich w Puławach oraz Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa. Jedynie część wnętrz udostępniona jest do zwiedzania. Można za to bez ograniczeń zwiedzać najważniejszą atrakcję Puław, Park Czartoryskich, w której stoją romantyczne i klasycystyczne budowle takie jak Świątynia Sybilli, Dom Gotycki, Żółty Domek Aleksandryjski czy Domek Chiński. W parku zachowały się także neogotyckie schody tarasowe i schody angielskie. Częścią założenia pałacowo-parkowego jest też wzorowany na rzymskim Panteonie Kościół Wniebowzięcia NMP.