Kopuła Łańcuchów nazywana także miniaturą Kopuły na Skale to niewielka, ażurowa budowla stojąca na Wzgórzu Świątynnym. Powstała w VII wieku i służyła za miejsce modlitw muzułmanów oraz chrześcijańską kaplicę.
Pochodzenie kopuły i jej nazwę wywodzi się z czasów króla Salomona. Miał on powiesić w tym miejscu łańcuch, przy którym składano zeznania w procesach sądowych. Zeznający trzymał w dłoniach łańcuch. Według przypowieści jeśli mówił nieprawdę uderzał piorun i zeznający ginął. W czasach bardziej współczesnych kopułę zbudował kalif Abd Al- Malik w roku 691. Nie był to meczet, ale miejsce, gdzie gromadzili się muzułmanie. Z czasem krzyżowcy przekształcili ją w kaplicę. Obecnie jest częścią kompleksu Kopuły na Skale.
Jest to budowla ośmioboczna, regularna, nakryta wielopołaciowym dachem. Nad nim wznosi się niebieska kopuła wsparta na sześciobocznym bębnie. Dolna część budowli jest arkadą z półkolistymi łukami. Ich górną cześć oraz bęben kopuły pokrywają wielobarwne mozaiki. W jedną z arkad wbudowany jest kamienny mimbar.