Termy Dioklecjana to zachowany do czasów współczesnych jedynie we fragmentach wielki kompleks łaźni publicznych w Rzymie. Zabytek ten niszczał przez wieki, a na ruinach wzniesiono wiele innych budowli. Dopiero w 1889 roku opuszczony klasztor kartuzów na terenie dawnych term zajęło Muzeum Narodowe w Rzymie. W latach 1908–1911 przeprowadzono tu szereg prac restauratorskich, w trakcie których zabezpieczono i wyeksponowano zachowane fragmenty oryginalnej budowli.
Budowę term zapoczątkował w 298 roku cesarz Maksymian. Olbrzymi kompleks zajmujący około 12 hektarów oddano do użytku pomiędzy 305 a 306 rokiem. Termy te wzorowane były na Termach Trajana. Znajdowały się tu baseny z zimną i gorącą wodą, wewnętrzne ogrody oraz palestra – miejsce przeznaczone do zapasów.
Termy Dioklecjana uległy zniszczeniu w 1561 roku, kiedy to papież Pius IV przekazał je zakonowi kartuzów. W centralnej części łaźni zbudowano wówczas bazylikę Matki Bożej Anielskiej.
