Papieska bazylika Matki Bożej Większej położona jest na wzgórzu Ekswilin w Rzymie. Kościół pochodzi z V w. i do czasów współczesnych zachował swoją pierwotną formę, dzięki czemu znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Wnętrze obiektu jest bogato zdobione, wzdłuż nawy głównej, jak również na łuku tryumfalnym, można podziwiać oryginalne mozaiki obrazujące sceny biblijne. W kościele znajdują się relikwię żłóbka świętego. Wśród licznych fresków zdobiących sufit świątyni w zakrystii można odnaleźć malowidło przedstawiające zamek w Malborku.
W ciągu wieków kościół przechodził rozbudowy i modernizacje. W XIII wieku dodano apsydę i transept, w XV wieku kasetony zdobiące sufit zostały pokryte złotem, w 1740 r. wybudowano obecną elewację, z późniejszego okresu pochodzą również kaplice. Jako jedna z czterech bazylik większych obiekt ma status eksterytorialny.
Bazylika nazywana jest także kościołem Matki Boskiej Śnieżnej. Według legendy pewnego sierpnia papież Liberiusz zobaczył Maryję, która nakazała wybudowanie świątyni na miejscu, gdzie następnego dnia spadnie świeży śnieg. Na pamiątkę tego zdarzenia w kościele odbywają się uroczystości, podczas których rozsypywane są płatki białych róż.