Kościół św. Antoniego Starego Dworu

Kościół jest najstarszą zachowaną świątynią w Bukareszcie. Zbudowano go w połowie XVI w. podczas panowania hospodara wołoskiego Mirczy Pastucha. Pierwotnie świątynia wchodziła w skład kompleksu pałacowego i przez ponad dwieście lat, aż do 1842 r., była miejscem koronacyjnym władców Wołoszczyzny.

Kościół mierzy 25 m długości i 8 m szerokości. Zbudowano go w charakterystycznym serbskim stylu, a jego szczególną cechą jest elewacja układająca się w biało-czerwone pasy. To jeden z niewielu kościołów na Wołoszczyźnie, w którym zastosowano przypory, zaczerpnięte z architektury mołdawskiej. Warto zwrócić uwagę na kolumny z płaskorzeźbami. Świątynię zdobią również nieco wydłużone, neogotyckie okna, dodane w XIX w.

Na przestrzeni wieków kościół był kilkukrotnie niszczony w wyniku pożarów i trzęsień ziemi. Dawniej do świątyni prowadziły dwa wejścia - po lewej stronie przeznaczone dla kobiet, a po prawej dla mężczyzn.