Zabytkowy kościół należał pierwotnie do żeńskiego klasztoru Stavropoleos. Został zbudowany w 1724 r. w stylu Brâncovenesc, znanym jako Renesans Rumuński. Większość budynków klasztornych została zburzona pod koniec XIX w., zachował się jedynie kościół oraz budynek biblioteki pochodzący z przełomu XIX i XX w.
Z pierwotnego klasztoru zachował się również zbiór zabytkowych ikon, pochodzących głównie z początku XVIII w. oraz kolekcja przedmiotów liturgicznych. Co więcej, można tu obejrzeć odzyskane fragmenty malowideł ściennych i fresków z rumuńskich kościołów zburzonych w czasie reżimu komunistycznego.
W przykościelnej bibliotece znajduje się największa w kraju bizantyjska kolekcja książek muzycznych. Cały zbiór liczy ponad 8 tysięcy woluminów i zawiera także księgozbiór poświęcony teologii, sztuce i historii. Jest tu ponad 80 rękopisów i 400 starodruków, w tym napisanych w języku rumuńskim, greckim i cerkiewnosłowańskim.