Zamkowy Ogród Górny to historyczne założenie, które stanowiło ważne uzupełnienie królewskiej rezydencji. Rośnie tu około 80 stuletnich drzew, a teren zdobią dwie fontanny. Kompozycję o wyraźnie zaznaczonej geometrii tworzą niskie żywopłoty, obsadzenia kwiatami, kamienne ławy i waz białe drewniane ławkioraz blisko 90 klonów w donicach.
Ogród Górny został zrewitalizowany w 2013 roku, dlatego obecnie stanowi najciekawszą część całego terenu. W przeszłości wraz z Ogrodem Dolnym stanowił wzajemnie dopełniającą się całość. Prekursorką w tworzeniu kwaterowej kompozycji była Anna Jagiellonka. Niestety rozbudowa zamku po przeniesieniu dworu z Krakowa w XVII wieku doprowadziła do jej zniszczenia. Ponieważ na tereny ogrodowe nie pozostało wiele miejsca na skarpie Stanisław August zlecił osuszenie części koryta Wisły.
Na początku XIX wieku ogród na skarpie (górny) i ogród dolny, między skarpą a Wisłą zaprojektował Jakub Kubicki. Ogród na skarpie wyposażony został w dwa tarasy, z których jeden znajduje się na sklepieniu Arkad Kubickiego, kryjących ulicę. W momencie jego budowy było to innowacyjne rozwiązanie architektoniczne podobnie, jak ogród ulokowany na tarasie.