Baszta Siedmiu Płaszczy, zwana również Basztą Panieńską, to fragment gotyckich fortyfikacji miasta, który zachował się do dziś. Budowla jest uważana za symbol Szczecina.
Obiekt wybudowano w piętnastym wieku. Miał dwie kondygnacje i zwieńczony został krenelażem oraz stożkowym hełmem. W XVIII wieku, wewnątrz budowli znajdowało się więzienie dla skazańców. Na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku rozebrano górną część baszty, a na jej szczycie zbudowano kamienicę, która przetrwała do 1944 roku. W wyniku bombardowań budowla uległa zniszczeniu. W połowie lat 60 ubiegłego wieku odbudowano basztę wraz z krenelażem i stożkiem.
Nazwa obiektu wiąże się z wieloma historiami. Według jednej z legend pomorski książę, przed pielgrzymką do Ziemi Świętej, zażyczył sobie od nadwornego krawca siedem szat wykonanych z kosztownego materiału. Żona rzemieślnika widząc sukno poprosiła męża, aby ten uszył dla niej suknię wykorzystując ten materiał. Mężczyzna zgodził się, jednak gdy książę dowiedział się o tym wydarzeniu, kazał zamknąć krawca w baszcie. Od tamtej pory biedak zamknięty w budowli, przez pół roku szył szaty dla dworu bez żadnego wynagrodzenia.
Atrakcje wewnątrz
