Ważny element murów obronnych Sławna. Fortyfikacje wzniesiono na przełomie XIV i XV w. Pierwsza wzmianka o nich pochodzi z 1400 r. Sławno otaczały kanały wodne, umocnienia ziemno-drzewne i ceglane mury. Do miasta można było dostać się furtą polną, Bramą Słupską, Bramą Łąkową i Bramą Koszalińską. Brama Koszalińska istniała już w 1453 r.
Budynek wzniesiony został na planie prostokąta, z cegły, na fundamencie z kamienia polnego. W dolnej kondygnacji utworzono otwór przejazdu zakończony ostrym łukiem. Północna i południowa elewacja (od strony wjazdu i wyjazdu) zdobione są sześcioma smukłymi blendami. Dach był pierwotnie dwuspadowy, a obecnie – po rozebraniu szczytów i przebudowie na przełomie XVIII i XIX w. – czterospadowy namiotowy.
Fortyfikacje Sławna stopniowo traciły znaczenie obronne, co doprowadziło do ich planowej rozbiórki w XIX w. Pozostawiono tylko Bramę Koszalińską i Słupską. Przez następne stulecie wykorzystywano je do różnych celów, w tym wojskowych, przeprowadzano też doraźne remonty. Po 1945 r., pomimo wielokrotnie podejmowanych prób, nie udało się trwale zagospodarować żadnej z bram.
Atrakcje wewnątrz
