Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Sanoku znajduje się pod opieką zakonu franciszkanów. Stoi w bezpośrednim sąsiedztwie rynku, na nadsańskiej skarpie. Obecnie świątynia ma charakter neogotycki, choć jej początki są znacznie wcześniejsze. Wnętrze pokryte jest polichromią z początku XX wieku. Znajduje się tu kilka rzeźb z XVII i XVIII wieku.
Franciszkanie otrzymali pozwolenie na osiedlenie się wewnątrz murów Sanoka w XIV wieku. Początkowo zamieszkiwali drewniany klasztor. W XVII wieku wybudowali barokową świątynię, która po kasacie zakonu przez władze austriackie służyła jako areszt. W XIX wieku kościół strawił pożar. Jego odbudową na przełomie XIX i XX wieku kierował miejski architekt Władysław Beksiński, dziadek znanego malarza i grafika.
W czasie przebudowy kościół zatracił cechy barokowe. Dziś w jego bryle wyróżnia się przede wszystkim neogotycka wieża ze spiczastym zwieńczeniem. Wnętrze zbliżone jest planem do krzyża łacińskiego. Do nawy dostawione są kaplice boczne poświęcone świętemu Franciszkowi oraz Maksymilianowi Kolbe. Wnętrze pokrywa pochodząca z początku XX wieku polichromia kwiatowa oraz figuralna. W ołtarzu głównym znajduje się krucyfiks z XVII wieku, który został uratowany z pożaru.