Sanktuarium Markowice

Markowickie sanktuarium znane jest z gotyckiej figury Matki Bożej z Dzieciątkiem, której wartość jest szczególna zwłaszcza dla katolików, bowiem wierzą oni, że potrafi czynić cuda. Schronienie dla figury stanowi wybudowany w 1710 roku kościół zaprojektowany i wyposażony w stylu barokowym. W sąsiedztwie można obejrzeć zabytkowe budynki klasztorne oraz piękny ołtarz polowy. Teren bogato porastają drzewa i krzewy tworząc przyjemne miejsce na spacery.

Cudowna figura powstała w 1470 roku w Trzebnicy, a kilka lat później trafiła do sióstr Norbertanek w Strzelnie, by w końcu, 1630 roku, podczas wielkiej zarazy zostać przeniesiona do Markowic, gdzie miała uzdrowić ludność. Przeznaczony dla niej pokój w pałacu właścicieli Markowic z czasem stał się jej kaplicą. Kiedy córka właścicieli została uzdrowiona ufundowali oni pierwszy drewniany kościółek dla cudownej figury.

W 1921 roku do Markowic przybyli Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, którzy zajęli budynki klasztoru karmelitańskiego i przejęli opiekę nad Sanktuarium. W 1965 roku ks. kardynał Stefan Wyszyński dokonał koronacji figury i nadał jej tytuł Królowej Miłości i Pokoju, Pani Kujaw. Obecnie odnowiony kościół jest miejscem pielgrzymek.