Jeden z najstarszych parków miejskich na terenie dzisiejszej Polski. W jego centrum znajduje się sztuczna wyspa z drewnianą altaną. Park znacząco ucierpiał na skutek powodzi w latach 1976, 1978 i 1980 jednak dzięki intensywnym staraniom przywrócono mu dawną świetność.
Park został założony najpewniej jeszcze w XVIII wieku. Pierwotnie posiadał sieć wodnych kanałów, co potwierdzają archiwalne dokumenty. Były one wykorzystywane do puszczania wianków w noc świętojańską, a zimą także do jazdy na łyżwach. Przy alejach rosło wiele różnych gatunków drzew (między innymi kasztanowce, graby, świerki i modrzewie) jednak spora część z nich musiała zostać wycięta po powodziach.
W parku eksponowano również popiersie marszałka Piłsudskiego, jednak ukryto je podczas II wojny światowej i do dziś nie zostało odnalezione. Na terenie parku znajduje się pomnik przyrody - dąb szypułkowy “Kazimierz”.