Baszta Sandomierka jest jedną z trzech zachowanych baszt w obrębie Wzgórza Wawelskiego. Pochodząca z XV wieku budowla o zaokrąglonych narożnikach była używana jako działobitnia. Obecnie na jej najwyższej kondygnacji znajduje się punkt widokowy.
Pierwsze wzmianki o Baszcie Sandomierskiej pojawiają się w 1462 roku. U jej stóp stracono wtedy sześciu rajców uznanych za winnych buntu i zabójstwa Jędrzeja Tęczyńskiego. Średniowieczna baszta nosiła także miano ogniowej. Na jej przeznaczenie wskazują otwory okienne przystosowane do wystawiania dział oraz zaokrąglone naroża, po których miały ześlizgiwać się kule.
Baszta ma osiem pięter. Dolna jej część zbudowana jest z wapienia, wyższe kondygnacje z cegły. Ma niewysoki namiotowy dach oraz zrekonstruowane w XX wieku średniowieczne wykusze.
Atrakcje wewnątrz
