Ulokowany na wzgórzu Karczówka zespół klasztorny należący do o. Bernardynów obejmuje budynek klasztoru, kościół p.w. Św. Karola Boromeusza, kaplicę MB Fatimskiej, a także zabudowania gospodarcze. Przy północnej części muru klasztornego można zobaczyć zbiorową mogiłę powstańców z 1863 roku. Po wcześniejszym umówieniu się można również wejść na wieżę kościelną.
Klasztor i inne zabudowania zostały ufundowane przez Marcina Szyszkowskiego, biskupa krakowskiego, jako wotum za uniknięcie przez Kielce zarazy w 1622 roku. Pierwszym budynkiem był kościół, którego pierwotny kształt odbiegał nieco od obecnego. W 1629 roku sprowadzono na Karczówkę zakonników, przebudowano plebanię i inne zabudowania dostosowując je do potrzeb klasztoru. Kolejna rozbudowa nastąpiła w XVIII wieku, kiedy to powstały budynki gospodarcze, mur z basztami i brama.
Proste bryły budynków klasztornych zwieńczono barokowymi hełmami. W stylu barokowym są schody klasztorne z czerwonego i białego piaskowca. Jednonawowy kościół mieści wczesnobarokowy ołtarz oraz inne elementy w stylu rokokowym. Rokokowy ołtarz znajduje się też w kaplicy, gdzie umieszczono owiany legendą, wykonany z samorodka rudy ołowiu posąg Św. Barbary – patronki górników. Od 1957 r. w klasztorze gospodarują Pallotyni, którzy prowadzą w nim parafię i nowicjat.
Atrakcje wewnątrz
