Bazylika Katedralna jest jednym z najcenniejszych zabytków miasta i ważnym ośrodkiem kultu religijnego. Znajduje się tu słynący łaskami i koronowany przez Jana Pawła II obraz Matki Bożej Łaskawej.
Początki świątyni sięgają czasów średniowiecznych, kiedy na wzgórzu stał romański kościół. W obecnej bryle bazyliki można zobaczyć pozostałości najstarszej budowli. Jednak z czasem, w wyniku zniszczeń i pożarów kościół przebudowywano. Ostateczny kształt nadano mu w XVIII wieku przez dobudowanie kaplic. W 1805 roku kolegiata kielecka została podniesiona do godności katedry. Jest to trójnawowa bazylika o wydłużonym korpusie i zamkniętym półkoliście prezbiterium. Zbudowano ją z ciosów kamienia oraz cegły.
Wnętrze, podobnie jak fasady utrzymane jest w stylu wczesnego baroku. Najważniejszymi zabytkami świątyni są barokowy ołtarz z obrazem Wniebowzięcia Matki Bożej oraz znajdujący się w końcu nawy południowej ołtarz boczny z uznawanym za cudowny wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej. W kieleckiej Bazylice Katedralnej znajduje się także symboliczny grób Wojciecha Bartosza Głowackiego, który zginął podczas powstania kościuszkowskiego w bitwie pod Szczekocinami.