Romański, murowany kościół św. Idziego, zgodnie z umieszczoną w nim inskrypcją, wzniesiony w 1086 r. Taką datę podaje też kronika Jana Długosza. Świątynia miała być wotum króla Władysława Hermana za narodziny syna Bolesława. Jednak historycy uważają, że kościół zbudowano nie wcześniej, niż w 1138 r., a jego fundatorem był Bolesław III Krzywousty.
Wzniesiony z kamienia obiekt ma typowe dla stylu romańskiego cechy budowli obronnej: proste, pozbawione elementów ozdobnych ściany, okrągłą wieżę, wąskie otwory okienne. Wielokrotnie atakowany, został zdobyty i splądrowany w czasie najazdu tatarskiego w 1241 r. W 1520 r. utracił funkcję kościoła parafialnego i zaczął popadać w ruinę.
Pierwsza próba odnowienia miała miejsce pod koniec XVIII wieku. Jednak w 1793 r. kościół został ograbiony przez wojska pruskiego zaborcy i zamieniony na magazyn zbożowy. Dzisiejszą formę zawdzięcza rekonstrukcji przeprowadzonej w 1938 r.
Atrakcje wewnątrz
