Naturalnej wielkości posąg żubra zlecony został przez cara Aleksandra II. Ta historyczna statua żubra miała uczcić wielkie polowanie 1860 roku, w którego trakcie car upolował osobiście 10 sztuk tej zwierzyny a ponadto, jednym strzałem, ubił wyjątkowy okaz samca. Posąg ten wazy około 4 ton i obecnie stoi w pobliżu letniej rezydencji I. Mościckiego na terenie parku, w którym rośnie około stu dębów o pięciometrowym obwodzie.
Obecnie ta nietypowa atrakcja turystyczna pełni funkcję nieoficjalnego herbu Spały oraz symbolu spalskiego harcerstwa.
Przez 53 lata pomnik żubra stał w Puszczy Białowieskiej, lecz w wyniku działań I wojny światowej, wycofujący się Rosjanie zabrali statuę w głąb Rosji. Następnie zdobił on dziedziniec zamku Królewskiego w Warszawie, aby w 1928 roku zostać przeniesieni onym do prezydenckiej rezydencji myśliwskiej I. Mościckiego.