Bydgoski rynek ograniczony na powierzchni ok. 100 × 125 m mieści miejski ratusz, szereg zabytkowych kamienic i dwa ważne historycznie pomniki - Walki i Męczeństwa Ziemi Bydgoskiej oraz Dzieci Bawiące się z Gęsią. W oknie jednej z kamienic dwa razy na dobę pojawia się też słynna postać Pana Twardowskiego.
Ten główny plac miasta swoje początki wiąże jeszcze z 1346 rokiem, kiedy jego wytyczenie zlecił sam król Kazimierz Wielki. Początkowo mieścił się on na wyspie pomiędzy rzekami Brdą i Młynówką oraz fosą miejską i fosą zamkową, stanowiąc centrum handlowe i kulturalne miasta, a także miejsce wykonywania wyroków sądowych. Około XVI wieku drewnianą zabudowę rynku wymieniono na murowaną. Większość domów uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej, ale do czasów obecnych systematycznie przeprowadza się rewitalizację całego placu.
Z rynkiem wiąże się ciekawostka dotycząca stojącego przy nim dawniej kościoła pojezuickiego pw. Św Ignacego Loyoli. Ponoć jedna z faszystowskich ofiar umierając oparła rękę o mur kościoła pozostawiając ślad, którego nie dało się usunąć, zmuszając okupantów do zburzenia świątyni.