Wnętrze bydgoskiej fary zaskakuje kolorami sprawiając, że różni się ona od innych kościołów. Niezwykły obraz tworzą bogate polichromie z trzeciej dekady ubiegłego wieku, oraz również zdobiony polichromią XVII-wieczny ołtarz główny z późnogotyckim obrazem „Matka Boża z Różą”. W kościele można też podziwiać pięć ołtarzy bocznych, wiele malowideł z XVII i XVIII wieku, kaplicę św. Krzyża z kutą, barokową kratą, późnorenesansową chrzcielnicę, ambonę, stalle, a także tablice nagrobne i epitafia.
Większość znajdujących się we wnętrzu świątyni dzieł sztuki sakralnej pochodzi z XVII wieku, ale sama katedra ma znacznie więcej lat, bo jej budowę realizowano w latach 1466-1502, na miejscu innego kościoła spalonego przez Krzyżaków. Fundatorem świątyni był wojewoda inowrocławski Jan Kościelecki, który podarował również kościołowi obraz Matki Boskiej z Różą znanej też, jako Matka Boska Pięknej Miłości.
Reprezentująca późny gotyk fara jest jednym z najważniejszych zabytków Bydgoszczy, a chociaż była przebudowywana wciąż zachowuje pierwotny charakter i prawdopodobnie również fragmenty murów poprzedniego kościoła z początku XV wieku.