Katedra św. Jadwigi to klasycystyczna świątynia katolicka, wzniesiona w latach 1747–1773. Konsekracji kościoła dokonał arcybiskup gnieźnieński Ignacy Krasicki, nazywany „księciem poetów polskich”. W krypcie katedry spoczywa bł. Bernard Lichtenberg, jej proboszcz w latach 1938–1942, który za pomoc udzielaną Żydom został przez nazistów zesłany do obozu koncentracyjnego Dachau (zmarł w czasie transportu).
Patronką dzisiejszej katedry nieprzypadkowo została św. Jadwiga. Król pruski Fryderyk II Wielki zezwalając na budowę kościoła katolickiego w protestanckim kraju chciał zjednać sobie szlachtę śląską. Z tych samych powodów na patronkę powstającej świątyni wybrano patronkę Śląska, św. Jadwigę.
Katedra wyróżnia się ogromną kopułą. Anegdota związana z jej powstaniem mówi, że architekt Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff uzyskał dyspozycje co do kształtu kopuły od samego króla w czasie wspólnego śniadania: Fryderyk II odwrócił pustą filiżankę do góry dnem i stwierdził, że tak ma wyglądać przyszła katedra.