St. Publius to rzymskokatolicki kościół, pod który kamień węgielny położył w 1733 r. arcybiskup Paul Alphéran de Bussan, w obecności Wielkiego Mistrza joannitów Antonio Manoela de Vilheny. Gmach zbudowany na planie krzyża, wyposażony jest w imponujących rozmiarów neoklasycystyczny portyk z dwiema dzwonnicami i ustawioną na szczycie fasady rzeźbą Chrystusa Króla. Jest zabytkiem I klasy, wpisanym na listę dziedzictwa kulturowego Malty.
W ołtarzu głównym uwagę zwraca malarskie wyobrażenie męczeństwa św. Publiusza z 1773 r., którego autorami byli Antoine de Favray i jego uczeń Filippo Vincenzo Pace. Sklepienie zdobią freski przedstawiające zatonięcie u wybrzeży Malty statku św. Pawła i jego kilkumiesięczny pobyt na wyspie w 60 r.
Zgodnie z historią opisaną w Dziejach Apostolskich św. Paweł przez 3 dni był gościem Publiusza. W tym czasie uzdrowił ojca swego gospodarza. Pod wpływem tych wydarzeń Publiusz przyjął chrześcijaństwo i został pierwszym biskupem Malty. Szczegóły jego męczeńskiej śmierci nie są bliżej znane.
Atrakcje wewnątrz
