W madryckim Panteonie, podobnie jak w innych europejskich panteonach narodowych, spoczywają szczątki osób szczególnie zasłużonych dla Hiszpanii, a zwłaszcza jej polityki i wojskowości. Co ciekawe, w przeciwieństwie do innych tego typu miejsc, nie upamiętniono tu rodzimych pisarzy i artystów, nawet tych najsławniejszych, jak Miguel de Cervantes, El Greco, Diego Velázquez, czy wreszcie Pablo Picasso.
Z tego powodu Panteon Znakomitych Ludzi bardziej interesujący wydaje się dla samych mieszkańców Hiszpanii, niż przeciętnych turystów. Plan jego utworzenia powstał w 1837 roku, na skutek decyzji hiszpańskiego parlamentu. Panteon otwarto w 1869 roku w bazylice Matki Bożej z Atochy (Basilica de Nuestra Señora de Atocha). Sama bazylika znana jest szczególnie z kultu Wędrującego Dzieciątka Jezus (Santo Nino de Atocha).