Jedna z czterech, obok Ceglanej (Cihelná, Chotkova), Piseckiej i Leopolda, zachowanych bram Twierdzy Wyszehradzkiej. Prowadzi do niej, biegnący od południa dawny trakt z Taboru do Pragi, od którego brama wzięła swoją nazwę. Wzniesiono ją w 1655 r. w czasie generalnej przebudowy twierdzy w stylu architektonicznym, określanym jako późnorenesansowy lub wczesnobarokowy.
Prawdopodobnie zajęła miejsce lub powstała w wyniku przebudowy istniejącej tu dużo wcześniej bramy obronnej.
Táborská Brána jest budowlą, której forma świadczy o zdecydowanie obronnym przeznaczeniu: mur wykonany z bloków piaskowca, brak zdobień fasady, cztery wąskie okna i blankowane zwieńczenie. Brama była pierwszym punktem obronnym – pierwszym przyczółkiem fortecy.
Nad owalnym portalem bramy ulokowano trzy pomieszczenia – po jednym dla oficera, obsługi podnoszonej kraty bramnej i wąskie pomieszczenie dla strzelców. W XIX w., gdy twierdza straciła swe funkcje obronne, kratę zastąpiono pięknie kutymi, żelaznymi wrotami. W latach 2002-2003 bramę odrestaurowano, odnawiając przede wszystkim zniszczoną fasadę.
Atrakcje wewnątrz
