Automatyczny młyn w Pardubicach to zabytek techniki stojący nad brzegiem Chrudimki, niedaleko ujścia do Łaby. Został wybudowany na początku XX wieku i należał do braci Karla i Egona Winternitz. Jego architektura była inspirowana babilońską bramą Isztar.
Pierwsza wzmianka o młynach w tym miejscu pochodzi z XVI wieku. Na przełomie XIX i XX wieku bracia Winternitz zlecili ich rozbudowę Josefowi Gočárowi. Architekt ten pracował między innymi w okolicznych uzdrowiskach oraz projektował dla bogatych przemysłowców z miast w środkowych Czechach. Budowlę wzniesiono w roku 1909. W pobliżu powstały także nowe zakłady hutnicze. Budynki młyna były użytkowane do 2013 roku. W 2016 roku zostały sprzedane prywatnemu inwestorowi. Planowane jest udostępnienie ich dla zwiedzających.
Młyn został wzniesiony z cegły z elementami kamiennymi. Jest to pięciokondygnacyjna, geometryczna bryła na wysokiej podmurówce. Fasada tworzy bramę wzorowaną na Bramie Isztar. Z dwóch jej stron wzniesiono wyższe elementy zwieńczone krenelażem.
Atrakcje wewnątrz
