Dawne opactwo zostało założone w 1129 r. Jego kres wyznaczyła Rewolucja Francuska. Obecnie zachowane zabudowania – m.in. farma, młyn wodny, kościół i bramy – przetrwały w niezmienionym kształcie od XVII w. Opactwo jest w trakcie dużego projektu renowacyjnego, którego zakończenie zaplanowano na 2025 r. Do zwiedzania udostępnione są odnowione zabudowania oraz rozległy park.
Na przestrzeni wieków opactwo rozwijało się dzięki licznym nadaniom ziemskim, uprawom i hodowli. W parku już w średniowieczu wykopano dwa stawy, z których woda była używana do celów spożywczych, a także do napędzania młyna. W XVII w., w apogeum rozwoju, opactwo posiadało nawet własną milicję.
W 1789 r., w wyniku narastającego konfliktu pomiędzy cesarzem Józefem II a zgromadzeniem zakonnym, które nie chciało zaakceptować reform religijnych, na teren opactwa wkroczyło wojsko, które obrabowało i częściowo zniszczyło budynki. Gdy Belgię opanowali Francuzi, rozwiązali zgromadzenie, a kompleks klasztorny wystawili na sprzedaż.