Kościół razem z klasztorem powstał u schyłku XIII w. dzięki staraniom augustianów. Spośród innych weneckich świątyń wyróżnia się także tym, że jej prezbiterium wspiera się na moście, który przerzucono nad kanałem. Kościół stanowi jeden z najważniejszych przykładów gotyku międzynarodowego w Wenecji.
W zakrystii znajdują się obrazy pędzla Jacopa Tintoretta: Ostatnia wieczerza, Modlitwa w Ogrodzie Oliwnym, Chrystus obmywający nogi Apostołom, Zmartwychwstanie. W jego ceglanej fasadzie znajdują się wysokie okna ozdobione bogatymi ornamentami z terakoty. Natomiast w przyziemiu znajduje się rzeźbiony, późnogotycki portal, którego autorem jest prawdopodobnie Bartolomeo Bona. Imponujące wnętrze świątyni uświetniają dodatkowo kolumny oddzielające główną nawę od bocznych. Kolumny wykonane zostały na przemian z białego marmuru greckiego i czerwonego marmuru werońskiego.
Obok kościołów Santi Giovanni e Paolo oraz Frari jest to trzeci kościół klasztorny w Wenecji. Świątynia znajduje się przy placu Campo Santo Stefano, który słynął w Wenecji z odbywających się na nim walk byków. Ostatnia miała miejsce w 1802 r.
Atrakcje wewnątrz
