Pierwotnie kościół był dedykowany św. Krzysztofowi Męczennikowi. Jednak po znalezieniu w ogrodzie warzywnym w 1377 r. posągu Madonny zmieniono nazwę na Kościół Madonny z Ogrodu Warzywnego. Niedługo po tym wydarzeniu ogrodowi zaczęto przypisywać cudowne właściwości.
Z racji tego, że w kościele tym pochowany został słynny malarz Tintoretto świątynia bywa też nazywana kościołem Tintoretta. Jego obrazy Sąd Ostateczny i Adoracja Złotego Cielca znajdują się na ścianach prezbiterium. Natomiast w ołtarzu głównym podziwiać można Zwiastowanie pędzla Palmy Młodszego.
Świątynia zbudowana z włoskiej cegły w charakterystycznym dla XIV – XV w stylu gotyckim jest obszernym budynkiem. Jej fasada jest najbardziej reprezentacyjnym przykładem przejścia od stylu romańskiego do gotyku, a następnie od gotyku do baroku w całej Wenecji. Oprócz rozety fasadę udekorowano licznymi rzeźbami, m. in. św. Krzysztofa dłuta Mattea Ravertiego, Archanioła Gabriela i Zwiastowania Antonia Rizza, czy posągami dwunastu apostołów Pierpaolo dalle Masegne. Znajdujący się przed kościołem plac jest jednym z nielicznych zachowanych przykładów dawnej weneckiej sztuki brukarskiej.
Atrakcje wewnątrz
