Mausoleo di Augusto to grobowiec wzniesiony w 28 roku p.n.e. przez cesarza Augusta na Polu Marsowym w Rzymie, będąca miejscem spoczynku władcy, jego rodziny i następców. Kopiec otoczony był drzewami i mierzył ok. 87 m średnicy. Na jego szczycie znajdował się posąg cesarza wykonany z brązu. Wewnątrz nasypu umieszczona była kaplica na urny z prochami zmarłych.
Jako pierwszy został pochowany w mauzoleum Marek Klaudiusz Marcellus (zm. 23 p.n.e.), siostrzeniec Augusta. Później spoczęło w nim wielu członków dynastii julijsko-klaudyjskiej: Marek Agrypa, Druzus Starszy, Gajusz Cezar i Lucjusz Cezar, Oktawian, Tyberiusz, Agrypina Starsza oraz Klaudiusz Neron. Ostatnią osobą, której prochy złożono w mauzoleum, był cesarz Nerwa (zm. 98).
Od XV wieku budowla stopniowo niszczała. W 1780 roku na jej szczycie zbudowano drewnianą arenę do korridy, a następnie stanowiła miejsce przedstawień cyrkowych, teatralnych i koncertów. W 1937 roku kopiec poddano restauracji połączonej z pracami archeologicznymi.
Atrakcje wewnątrz
