Obelisk Laterański (Obelisco Lateranense) w Rzymie to najwyższy monolityczny obiekt tego typu na świecie. Jego wysokość liczy ponad 31 metrów (z postumentem ponad 45 m.). Powstał w XV w.p.n.e, w czasach panowania faraona Tutmozisa IV, na cześć Tutmozisa III.
Wzniesiono go z czerwonego granitu przed świątynią Amona w Karnaku w Egipcie. Napisy na nim umieszczone przypominają o jego historii. Hieroglify układają się m.in. w błogosławieństwo Amona - Re.
Obelisk z Karnakau został przetransportowany statkiem do Aleksandrii. Następnie, w IV wieku został sprowadzony do Rzymu, był to oficjalny prezent dla Senatu oraz całego narodu rzymskiego.
Obelisk rozbił się na kilka kawałków w czasie trzęsienia ziemi, odbudowano go w XVI wieku na polecenie papieża Sykstusa V. Nad pracami czuwał architekt Domenico Fontana. W tym czasie na jego szczycie został umieszczony krzyż chrześcijański.