Padwa zaliczana jest do najczęściej odwiedzanych przez turystów miast północnych Włoch. Jest także ważnym ośrodkiem religijnym i pielgrzymkowym związanym z kultem świętego Antoniego. Stare Miasto naszpikowane jest zabytkową zabudową, wśród której na czoło wysuwają się tutejsze kościoły.
Padwę założyli Wenedowie w IV w. p.n.e. Z ówczesnej osady nie zachowało się jednak nic ze względu na potężny najazd Longobardów, który zniszczył ją w VII w. Kolejny rozkwit miasta to okres średniowiecza. W XII w. założono tu jeden z najstarszych na świecie uniwersytetów. Do Padwy ściągali wówczas studenci z całej Europy. Byli wśród nich m.in. Mikołaj Kopernik czy Jan Kochanowski. W XIII w. w Padwie mieszkał i działał jeden z najważniejszych kaznodziejów średniowiecza święty Antonii.
Najważniejszym zabytkiem Padwy jest zbudowana w XIII w. Bazylika świętego Antoniego. Jest to budowla gotycko-romańska z elementami bizantyńskimi. Wewnątrz znajduje się kaplica grobowa świętego Antoniego z jego relikwiami oraz polska kaplica ufundowana przez studiujących tu Polaków w XVI w. Przed katedrą stoi konny pomnik Gattamelaty dłuta Donatella.
Wybitnym dziełem sztuki jest Kaplica Scrovegnich, pokryta wewnątrz freskami autorstwa Giotta. Nie ustępuje jej romańska katedra z przylegającym do niej okrągłym prezbiterium ozdobionym wspaniałymi freskami obrazującymi Chwałę Chrystusa oraz sceny z Księgi Rodzaju oraz bazylika świętej Justyny. W obrębie Starego Miasta można też zobaczyć zabudowania uniwersytetu, z głównym budynkiem nazywanym Palazzo del Bo. Najważniejszym placem miasta jest Prato della Valle z trawnikiem i wyspą opływaną przez kanał oraz rzeźbami 78 postaci zasłużonych dla miasta.