Błotne wulkany znajdujące się na terenie Scorțoasa są największymi tego typu wulkanami w Europie. W 1924 r. zostały objęte ochroną jako rezerwat przyrody o znaczeniu narodowym. Włączono je także to europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000. Leżą na wysokości 341 m n.p.m. i są podzielone na trzy główne obszary.
Na terenie Pâclele Mici znajduje się 65 źródeł wypływów błota. Największy, główny wulkan mierzy 15 m wysokości. Pierwsze zaobserwowane i opisane erupcje miały tu miejsce w 1881 r. W XX w. największy wybuch miał miejsce w 1976 r., kiedy to błoto było wyrzucane na wysokość ok. 100 cm przez całą dobę, a w ciągu kilku miesięcy aktywności ilość wyrzuconego mułu oszacowano na 5 tysięcy ton.
Występuje tu niewiele roślinności, głównie gatunki z rodzaju łużników i łobody. W niektórych miejscach można także spotkać barwne kwiaty kosaćca bezlistnego. Spośród zwierząt żyją tu żółwie błotne, kumaki górskie, susły oraz węże.