Twierdza została zbudowana na wzgórzu w XIV w., ale pierwsze odnalezione oznaki osadnictwa w tym miejscu są datowane na okres paleolitu i wczesnego neolitu. Jest to jedno z najstarszych stanowisk archeologicznych w kraju. Obecną fortecę zbudowano najprawdopodobniej na ruinach dawnego fortu Daków, podbitego przez Rzymian.
Twierdza składa się z czterech ufortyfikowanych części, z których każda była budowana w innym okresie. Najstarsza to XIV-wieczna górna forteca. Na jej terenie znajduje się głęboka na 59 m studnia, dobudowana w XVII w. Następnie od XV do XVII w. rozbudowywano tzw. środkową fortecę. Ostatnimi elementami były dwa wewnętrzne dziedzińce, trzy wieże obronne oraz dolna forteca, pochodząca z XVIII w.
Według legendy, w czasach, gdy stała tu jeszcze starożytna cytadela, znana jako Ramidava, popełnił tu samobójstwo król Decebal, ostatni władca Daków. Panował on w latach 87-106 n.e., a targnął się na życie, by uniknąć schwytania przez Rzymian.