Prawosławny klasztor znajduje się nad malowniczym przełomem Dunaju. Prowadzi do niego 1,5-kilometrowa ścieżka, wzdłuż której stoi 7 drewnianych krzyży, upamiętniających żołnierzy walczących w czasie I Wojny Światowej. Podczas wizyty warto zwrócić uwagę na barwne freski i dekoracje zarówno wewnątrz świątyni, jak i nad jej głównym wejściem.
Klasztor został zbudowany w latach 1936-1939 z inicjatywy dziennikarza i pisarza Pamfila Seicaru, który chciał w ten sposób podziękować Bogu za ocalenie mu życia w czasie I Wojny Światowej. Jego patronką jest św. Anna, co jest nawiązaniem do imienia matki Saicaru. Gdy klasztor został zbudowany, ówczesny biskup Banatu nie wyraził zgody na jego konsekrację, tłumacząc, że został on zbudowany bez zgody diecezji.
Tuż po zakończeniu II Wojny Światowej władze rosyjskie przejęły klasztor i przekształciły go w restaurację. Dopiero w 1990 r. klasztor został przekazany Kościołowi i konsekrowany.