Neoromański zamek został zbudowany w 1911 r. na zlecenie księcia Gheorghe Cantacuzino. W skład kompleksu wchodzą cztery budynki – rezydencja mieszkalna, dwa pawilony oraz kaplica. Po II Wojnie Światowej mieściło się w nim sanatorium. Wnętrza zostały odrestaurowane i przywrócono im pierwotny wygląd, a cały kompleks przekształcono w muzeum.
Zamek jest bogato zdobiony witrażami, malowanymi belkami stropowymi, kominkami z białego kamienia oraz mozaikowymi ornamentami. Ściany centralnego pawilonu są pokryte kamiennymi płaskorzeźbami. Mieści się w nim kolekcja heraldyczna zawierająca herby rodzin związanuch sojuszem z rodziną Cantacuzino. Znajują się tu takze portrety członków rodziny z gałęzi munteńskiej.
Kompleks jest otoczony parkiem, który również udostępniono do publicznego zwiedzania. Można w nim obejrzeć dekoracyjne fontanny oraz malowniczą grotę z wodospadem.