Historia klasztoru sięga końca XIV w. Obecnie w skład kompleksu wchodzą: kościół, kaplica, cele mnichów, dzwonnica oraz dwa warsztaty. Od 2005 r. działa tu również muzeum, w którym zgromadzono kolekcję cennych ikon i woluminów. Kompleks wpisano na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Wnętrze kościoła zostało przemalowane w 1806 r. w mieszance stylu rokokowego i barokowego. Ściany świątyni zdobią malowidła wykonane bezpośrednio na drewnie. Przedstawiają one głównie sceny ze Starego Testamentu i Sądu Ostatecznego. Ciekawostką są hodowane na terenie monastyru pawie. Zazwyczaj są trzymane w zamkniętych klatkach, ale można je zobaczyć podczas zwiedzania.
Klasztorny kościół został zbudowany w 1711 r. na Górze Jbar jako forma dziękczynienia Bogu za pokonanie epidemii dżumy. Znajdował się tam również cmentarz dla jej ofiar. Świątynię przeniesiono do doliny pod koniec XVIII w. Według miejscowej legendy przenieśli się wówczas sami zmarli, by móc spoczywać w przyklasztornej ziemi.
Atrakcje wewnątrz
