Wieża Belem

Manuelińska wieża Belem to budowla o pierwotnym przeznaczeniu militarnym znajdująca się na zachodnim przedmieściu Lizbony. Od 1983 roku znajduje się liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Tym samy jest to drugi obiekt z Lizbony, który został wpisany na tą listę. W 2007 roku Torre de Belém została wpisana na listę 7 cudów Portugalii. Zwiedzając wieżę można zobaczyć 17 otworów strzelniczych, pokład strzelniczy, dawne więzienie, pokój gubernatora, kaplicę, pokój króla oraz taras. Znajduje się tam również sklep z pamiątkami. Jest ona wybudowaną w wyjątkowo ozdobnym klasycznym stylu manuelińskim, dodatkowo zwieńczono ją licznymi rzeźbionymi wieżyczkami.

Rozpoczęcie budowy wieży miało miejsce w 1515 roku z polecenia króla Manuela I. Miała zasilić system umocnień ochrony ujścia Tagu, który miał chronić Portugalię przed atakiem od strony Oceanu Atlantyckiego. Prace zakończyły się w 1519 roku. Konstrukcja powstała wedle projektu Francisco de Arruda. Jako budulca użyto lokalnej odmiany wapienia o nazwie lioz. W ciągu wieków wieża pełniła funkcje między innymi koszar, punktu poboru opłat portowych, latarni morskiej, więzienia. W latach 1997-1998 budowla przeszła prace konserwatorskie i rekonstrukcyjne.